مروری بر۷ چالش دندانپزشکان از منظر دکتر بهزاد فرخزاد

 دکتر بهزاد فرخزاد، دبیر علمی انجمن جامعه دندانپزشکی ایران در گفتگوی اختصاصی با نشریه درمانیاب اظهار داشت:

مروری بر ۷ چالش دندانپزشکان

واقعی شدن تعرفه ها

سالهاست در بحث تعرفه، بیش از هرچیز، منافع سازمان های بیمه گر در نظر گرفته شده و در واقع باید با تاسف فراوان اعتراف کرد آنچه که تاکنون در تعرفه گذاری مورد توجه قرار نگرفته، جایگاه و شأن درمان کننده گان و مسئولیت ناشی از درمان است.

باید به یاد داشته باشیم که واقعیت های اقتصادی باید ملاک تعرفه نویسی قرار گیرند و نه منافع سازمانهای بیمه گر و نه حتی منافع بیمار و در صورتی که توان مردم برای پرداخت آن، مناسب نباشد، دولت باید یارانه پرداخت کند و حتی اگر لازم بود درمان بیمار باید به صورت رایگان انجام شود.

آنچه که سبب پایدارسازی و تقویت نظام درمانی می شود این است که قیمت واقعی درمان باید به درمانگر پرداخت شود و اگر قرار است درمانگر هزینه ای کمتر از تعرفه واقعی دریافت کند، مردم باید بدانند که جامعه پزشکی و دندانپزشکی جهت رعایت حال بیماران، نسبت به تعرفه واقعی مبلغ کمتری را دریافت می کنند و پزشکان از جیب خود یارانه میپردازند. اما در حال حاضر تعرفه به صورت کاذب و غیر واقعی تعیین می شود و با بزرگنمایی، به مردم این القا صورت میگیرد که پزشک از تعرفه خود، بیشتر دریافت میکند. در صورتی که این تعرفه، مطابق با واقعیت های اقتصادی نیست.

شناورسازی تعرفه ها

وقتی تعرفه با رقمی ثابت برای همه پزشکان یکسان وضع می شود، در واقع به فارغ التحصیلان جوان، ظلم شده است، چرا که این امر سبب می شود که بیماران میل بیشتری به سمت پزشکان مشهور تر و با تجربه تر پیدا کرده و مراجعه به پزشکان جوان کاهش پیدا می کند. شناور بودن تعرفه کمک می کند که پزشکان در سطوح متفاوت و بیماران در سطوح متفاوت اقتصادی، یکدیگر را پیدا کنند.

برای این کار، باید در نظام تعرفه نویسی، کف تعرفه را تعیین کنیم نه اینکه مثل وضعیت فعلی به اشتباه سقف تعرفه اعلام شود. در چنین شرایطی با ایجاد یک ضریب بر اساس سنوات خدمت و سابقه کار پزشک، در گروه درمانی وی، می توانیم به این هدف دست پیدا کنیم.

مداخله گری در آموزش

در همه دنیا شرکت های دانش بنیان و شرکت های بزرگی که خودشان نوآوری داشته، محصول تولید می کنند و صاحب پتنت هستند، به موازات کار اقتصادی خود، به گسترش دانش هم کمک می کنند. درواقع چنین شرکت هایی به طور همزمان هم دانش دندانپزشکی و هم فنآوری درمانی را توسعه می دهند. اما در کشور ما اکثر شرکتهای تامین کننده محصولات، نماینده هستند و خودشان ذاتا تولید کننده علم نیستند. دراین وضعیت این شرکت ها نباید عامل آموزش باشند، بلکه تنها می توانند نقش اسپانسر داشته باشند. یعنی در کنار برنامه های آموزشی قرار بگیرند، برند و محصولات خود را معرفی کنند ولی هیچ دخالتی در آموزش مباحث علمی نداشته باشند.

نگاه جزیره ای به مشکلات

مشکلات دندانپزشکی خارج از مشکلات کشور نیست و نمی توان گفت که تنها صنف دندانپزشکی با مشکل مواجه شده است. همه مردم ایران مشکلاتشان به یکدیگر مرتبط است و فکر نمیکنم که تنها باید برای مشکلات دندانپزشکی فکر کنیم. بلکه باید با یک نگاه کلان و فراگیر، علت وقوع مشکلات و معضلات را دنبال کرد و تک بعدی و جزیره ای، به نتیجه نهایی که رهایی از تنگناهای موجود است، دست پیدا نخواهیم کرد.

تحریم ها

تحریم ها مشکلات زیادی در حوزه های مختلف از قبیل انتقال دانشجو، تبادل ارز، دعوت از سخنرانان خارجی ایجاد کرده که به هر حال علی رغم همه تلاش ها باید اذعان کنیم که وضعیت دندانپزشکی ما نمیتواند گسترش روبه بالا داشته باشد.

کیفیت خدمات دندانپزشکی

گسترش بی رویه دانشکده های دندانپزشکی و عدم درخواست و دقت بر روی کیفیت خدمات و کیفیت آموزش، سطح کیفیت دندانپزشکی را کاهش داده و مسایل اقتصادی نیز باعث میشوند که توان مردم برای دریافت خدمات با کیفیت و بهینه، کاهش پیدا کند و بخشی از خدماتی که نیاز به پرداخت بیشتر دارند، از سبد درمان خانواده ها کاسته شده یا حذف می شوند.

تعدد کنگره ها

انجمن دندانپزشکی ایران طی جلساتی که با سایر انجمن ها داشته، تلاش کرده که تعداد کنگره های سالانه کاهش پیدا کند. البته اگر جمعیت دندانپزشکان در کشور را بر اساس میزان امتیازی که نیاز دارند بررسی کنیم، به روشنی می بینیم که تعداد کنگره ها در سال چندان زیاد نیست. اما به هرحال با توجه به محدودیت های موجود، مشکلات اقتصادی انجمن ها در برگزاری برنامه های علمی، مشکلات شرکت ها و …، اینگونه برنامه ریزی شده که کنگره های علمی هر دو سال یکبار برگزار شود. و در میان آن دوسال، هر یک از انجمن های علمی، سمپوزیومی را برگزار کنند، به جز کنگره انجمن دندانپزشکان ایران (اکسیدا) که هرسال به عنوان کنگره مادر و گردهمایی بزرگ دندانپزشکان کل کشور برگزار خواهد شد.