فقط با خرد جمعی به رشد و توسعه می رسیم

دکتر جعفر میرفخرایی

دکتر جعفر میرفخرایی

او از جمله شناخته شده ترین پیشکسوت های حوزه دارو، مکمل های غذایی و گیاهان دارویی است. محبوبیت وی نزد فعالان صنف، مثال زدنی است.

سالهای متمادی دبیرانجمن تولیدکنندگان داروها و فرآورده های گیاهان داروئی و نیز دبیر اتحادیه واردکنندگان مکمل های غذایی بوده است. عضو هیات مدیره پژوهشکده گیاهان داروئی و شورای سیاستگذاری همایش ها و کنگره های علمی در این حوزه بوده است.

با او در رابطه با ضرورت تولید، تامین و مصرف مکمل های غذایی و همچنین عوارض و عواقب محدود شدن واردات مکمل های غذایی به گفتگو نشسته ایم. اساس رویکردهای وی بر این مدار استوار است که تصمیم سازان، سیاستگذاران و تصمیم گیران کشور باید از خرد جمعی و مشارکت گروهی صنف به نحو شایسته تری بهره برداری کنند .

ضرورت مکمل های غذایی

علم امروز ثابت کرده که در شرایطی که کمبود ریزمغذی ها محتمل است، مکمل ها باید به سبد خانواده ها اضافه شوند تا سلامت افراد را تامین کند. کاربرد مکمل ها در کشورهای پیشرفته به اثبات رسیده و آن ها از مواهب مکمل ها بهره مند شده اند و به همین دلیل است که مکمل ها توانسته جایگاه خود را پیدا کند و میزان گردش مالی آن در دنیا چشم گیر شده است. لزوم مصرف مکمل در سیستم بهداشتی و پزشکی دنیا تایید شده است. هنگامی که شما به طبیب مراجعه می کنید، وی با توجه به نقصان و کاستی هایی که در پاسخ آزمایش است پیشنهاد می کند فلان ویتامین را میل کنید. همه اینها نشان دهنده ارزش بالای مکمل هاست.کشور ما، کشوری در حال پیشرفت است و با توجه به علم امروزی دنیا، ما هم مستثنا نیستیم.

چالش محدودیت واردات

اخیرا دولت به دلایلی که قطعا پشتوانه دارد، تصمیم گرفته محدودیت هایی در مقابل تقاضای ارز قرار دهد و واردات را محدود کند، اما اینکه در مصرف ارز صرفه جویی کنیم، یک بحث است و اینکه الاهم و فی الاهم را ببینیم، هم یک بحث حائز اهمیت است. نمی توانیم درهای کشور را به روی کالاهای مورد نیاز سلامت مردم ببندیم. نمی شود بگوییم که هیچ چیز نمی توانید وارد کشورکنید. این بی خردی است، بی تجربگی است. فرمول بسیاری از داروها پیچیده تر از آن است که در حال حاضر در کشور بتوانیم تولید کنیم.

رعایت زمانبندی

کشور که سربازخانه نیست که به صورت شلاقی عمل کنیم. اجرای هر تصمیمی، باید زمان بندی فاز به فاز داشته باشد و باید امکانات در نظر گرفته شود. دولتمردان باید شرایط سرمایه گذاران یک صنف را در نظر بگیرند و به آن ها فرصت دهند که برای بنگاه خود برنامه ریزی کنند. بخشنامه های شتابزده و غافلگیرکننده، برای صنعت و تجارت قانونی، سم مهلک است.

چالش تولید داخل

بنده وجود مکمل ها را ضروری می دانم. ساخت آن را هم در داخل کشور ضروری می دانم و کاملا تایید می کنم اما با زمان بندی، با تجربه و با سیاست باید امور را پیش ببریم. ارزیابی های کارشناسی باید صورت گیرد، آمار گیری شود. اینکه افرادی، بروند و مشابه مکمل خارجی را با کیفیت بسیار پایین بسازند، باعث فریب افراد جامعه خواهد شد و با این عمل زمینه را برای ورود جنس تقلبی فراهم می کنند.

متاسفانه شاهد آن هستیم که کارخانه ای که اعتبار ندارد اجازه ساخت محصولاتش را در داخل می دهد. تولید باید با شرکت هایی که واجد صلاحیت هستند و ریشه صحیح بین المللی دارند صورت گیرد، نه اینکه نمایندگی شرکتی که فقط روی کاغذ وجود دارد، بیایند و بخواهند گواهی بدهند. اینها مواردی است که تجربه، آگاهی و وطن پرستی می خواهد. مردم را باید دوست داشت. برای آنها فکر کرد و این چیزی است که باید در سیستم به آن عمل کرد. اصالت و صداقت باید مورد توجه قرار بگیرد.

آرزو می کنم روزی فرا برسد که بتوانیم یک دلار هم خارج ندهیم. اما برای رسیدن به آن روز، خرد و بررسی چگونگی اجرای آن ضرورت دارد. بیاییم شرکت های واجد شرایط، فراورده های واجد شرایط و مورد اعتماد و اعتبار را تسهیلات برایشان فراهم کنیم تا با زمان بندی به جایگاهی که لازم است برسند.

ورشکستگی واردکننده ها

واردکننده هایی هستند که از دولت ارز نمی خواهند ولی متاسفانه حتی به آن ها هم اجازه اینکه با پول خودشان واردات را انجام دهند، داده نمی شود. تعدادی از شرکت ها ورشکسته شده اند، بقیه شرکت ها امکان ادامه کار ندارند و مجبور به تقلیل پرسنل و اخراج می شوند. شرایط و امکان فراهم نیست. بحث مالیات ارزش افزوده هم شامل آنها می شود و باید در این شرایط، فکری به حال آن کرد.

تلاش اتحادیه ها

آقایان در اتحادیه ها و سندیکاهای مرتبط، تلاش می کنند شرایط سخت امروز را مهار کنند. لیکن من اعتقاد دارم که در این شرایط و با این سیستم مدیریتی امکان حل مشکلات بسیار دشوار است و مشارکت بیشتری می طلبد.

در حال حاضر اتحادیه خوب و روی اصول کار می کند. اتحاد جمعی دارند و مورد وثوق، احترام و اعتبار هستند. از رسالت های اتحادیه ها، ایجاد فضای گفتگو و تحلیل، تقویت مشارکت گروهی، جمع اوری اطلاعات، قیمت گذاری، ارتباطات ساختارمند است و در این مسیر شاهد هستیم که اعتراضی نسبت به عملکردشان نیست یا اگر هست بسیار خفیف است.

قیمت گذاری

به طور کلی اگر قیمت گذاری وجود دارد، باید تحت نظارت باشد. قیمت گذاری چارچوب مشخصی دارد و خیلی روشن است. روشن به این معنی که شرکت ها با توجه به شرایط خودشان قیمت تمام شده را به انجمن می فرستند. با قیمت بین المللی محاسبه و ارزیابی می شود و در صورت درست بودن، قیمت مصوب می کنند و اگر به تناقضی بربخورند با شرکت مربوطه تماس می گیرند که سند ارائه دهد. طرفین باید قانع شوند و بر اساس مستندات منطقی مصوب می کنند و ابلاغ می کنند.

قاچاق

این ها شبکه ای حرکت می کنند، شبکه ارتباطی قوی دارند، سرنخ را نمی توانید به راحتی پیدا کنید. برای مبارزه با قاچاق، نیاز به استراتژی مشخص و منسجم داریم و به طورت کلی و مبتنی بر برآوردهای ذهنی و غیر میدانی نمی توان قضاوت کرد. باید با خرد و تدبیر اندیشید. تدبیر و خرد جمعی کمک می کند، نه اینکه تمام تصمیم ها با یک نفر باشد. باید به آمار احترام بگذارید.

واردات بالک در راستای ارتقا صنعت

واردات بالک در راستای ارتقا صنعت می تواند نقش آفرینی کند. البته زمان بندی و برنامه ریزی می طلبد. خم رنگرزی نیست که یک روزه بشود تا مرحله تولید رفت. باید مشورت با افراد صالح که تجربه دارند صورت گیرد تا به نتیجه برسند.

راهکار اصلی

متولی واردات، سازمان غذا دارو است. تایید پروفرم، تایید ثبت سفارش با سازمان غذا و دارو است. آن ها هستند که سیاستگذاری، برنامه ریزی و اجرا می کنند. بنابراین باید از صاحبان خرد و تجربه بیشتر کمک بگیرند. در حال حاضر آقایان در جلسه می نشینند، صحبت می کنند. اقای رییس یک رای دارد و افراد دیگر حاضر در جلسه هم یک رای دارند ولی رای رییس، رای قاطع است نه رای مشاوران. باید مشارکت گروهی افزایش پیدا کند و نسبت به رای و نظر تشکل ها اعتنای بیشتری صورت بگیرد.

سخن پایانی

از آنجایی که تصمیمات، با سرنوشت افراد جامعه سر و کار دارد، افراد باید کمی عرفان، حکمت و آثار ملای رومی را خوانده باشند.

حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد                 زمانه را سند و دفتری و دیوانی است

مطالب مرتبط
ارسال دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.